dinsdag 28 juni 2016

Als uit een tuinblad

Soms maak je van die foto's waarvan ik zelf denk nou die zouden niet misstaan in een tuinblad. Okay fototechnisch markeert er wel wat aan de belichting... maar is het geen plaatje. Het is super genieten in de tuin.

Lelijke (mooie degelijke) schutting hier moet ik echt wat op verzinnen. Wat toch groen kleurt maar niet zoveel onderhoud geeft als hedera....(ja ik word ook een jaartje ouder = geen zin om zoveel te snoeien) 

Ik ben weg van deze lamp op het terras.... 


Tuinregels... probeer zoveel mogelijk bladvormen bij elkaar te zetten.

Woest

Vorige week ben ik naar het Quiltcafe van Karen geweest om oa haar quilt terug te brengen die bij Carmen (Stichers Inn) in de winkel heeft gehangen. En natuurlijk eens kijken hoe het in zon café allemaal gaat. Nou kan niet anders zeggen heeeeel gezellig. Ik mocht dit keer ook serveerster spelen. Ik heb wel wat met Catering.  (ondertussen was er ook een vergadering buiten met een paar mannen, Engels Duits en Nederlands. Dus hup ook effe in alle talen gevraagd wat ze wilden drinken etc... (lachen net echt). De deur stond open en ik vroeg me af wat deze mannen wel niet moesten denken van het gekakel binnen. Nou blijkbaar vonden ze het wel een goed idee zon groep. Want één van de mannen heeft een schildersretreat geregeld. Dan geen gekakel maar gehaan... of zo???


O ja ook zo mooi en ingewikkeld. Rond breien en dan openknippen. 
Weer een leuke leerzame dag in de pocket.!

dinsdag 21 juni 2016

Het rode kruis

Helemaal weg ben ik van een quilt uit The Blue and the Gray, civil war quilts. Om gedoopt tot Het rode kruis of de "Zwitserse"(Karen:):)
Het moet een tussendoor quilt worden. Je weet wel waar je relaxed af en toe aan werkt.... nou daar gaan we weer, niks relaxed, ninepatch blokken moeten er gemaakt worden. En daarna ook de rode tussen ninepatch blokjes..
Het wordt dus stoffen snijden en gassen. En dan kom je er achter dat je stof te kort komt.... (dat is toch niet mogelijk na zon bezoek aan Amerika....) Hoe verkoop ik dat aan mezelf dat ik toch even naar de winkel van Carmen moet (stichers Inn in Nunspeet). Waarom wil ik dan ook weer zon joekel maken. Ja hij moet toch op een tweepersoons bed komen en dan moet je niet een te ielig dekentje maken. Enfin hier even een kleine impressie van mijn blokken tot nu toe.


Het is een prachtig rozen jaar. Het bloeit en groeit. 

Zijkant. oa Annabellen. Blijft een topper ook al heb ik voor de voortuin de Limelight gekozen daar zijn de stelen sterker van en hoef ik niets op te binden. 

Mijn Bejaarden bak geeft ook al een aardige toef. Mooi ook de uitgebloeide alliumbollen.


Onze hond op wacht. Ja beetje kitschie maar daar word ik vrolijk van als ik thuis komt staat hij altijd op me te wachten en hij hoeft nooit uitgelaten te worden maakt niets vies.... mijn manneke wil zo graag een hond liever eergisteren. Maar ja dan moet je ook thuis zijn en dat ben ik niet dus zo lang doen we het met Stenen Bruno.


zaterdag 18 juni 2016

The Pocket of Posies we gaan weer verder

Heerlijk is het afstruinen op internet naar foto's van The Pocket of Posies. Hoe hebben jullie de blokken gecombineerd met welke kleuren, welk lint. En hoe kan ik hem net weer even anders maken want  je wil toch wel je eigen sju er over heen gooien he.

De Rand wordt bijvoorbeeld anders dan de hexagonen rand volgens het patroon . Ik wil wat "oude" kleuren en blokjes gebruiken, Zo gaan er ook wat oudere stoffen op.
En hmmm heb ik toch iets te fel zigzag band uit Amerika meegenomen. Of is dit juist wel pittig en gek. Het moet immers niet te "zoals het hoort" op elkaar afgestemd zijn. Ik merk dat ik daar niet zo van hou.

Wat schots en scheef. Blijft wennen



Op het zigzag band wil ik jojo's maken ipv cirkels. lijkt me wel funny.
Maar eerst nog even door met de mandjes

donderdag 16 juni 2016

Vervolg Amerika trip

Omdat 1 blogje toch te weinig is voor een impressie nog een serie fotos..
Zo leuk gedaan in het huis van Shannon en Stuart waren leuke hoekjes gecreëerd.
Je kan het je niet voorstellen. Alle slaapkamers ademde de echte Amerikaanse sfeer uit. (tenminste zo als ik het mij voorstelde, alsof iedereen hier ook typisch Nederlands woont) 
Niets in scene gezet blijkbaar is het altijd zo geëtaleerd. Ik heb hier enorm van genoten.

Op de beurs in Salt Lake City mijn eigen Caravan:)

Wat zijn we verwend!!


Even wennen maar dit is Beer die ik lekker vind



Tja dit is toch leuk of niet. Ons busje en de "caravan"waar Duif , Yvonne Hartink en Karen en Ik in hebben geslapen en gelachen.

Ik heb heel veel natuur fotos gemaakt.... moeilijk om een keuze te maken. Maar mooi zo mooi.



Prachtige wandelingen. Met ook een schrik momentje toen onze "Duif" uitgleed.
Binnen een seconde dacht ik hoe krijgen wij haar uit deze kloof... (ze had namelijk een paar maanden hiervoor een heupoperatie gehad.... en haar been lag een beetje gek onder haar:):):).) maar gelukkig het bleef bij wat schaafwonden. Geen ziektes ongelukken verder dat is toch ook spannend als je met zon groep op pad bent.






Tja ik ben ook een auto fan dus een tripje met Shannon how great.

Eten en verassingen 

Beetje sneu he, Maar wel heel erg lachen Cowgirls.

En weer huizen kijken:)

Emily een echte ontwerpster zo maar in ons midden. 

En nog meer huizen kijken.... ik hou daar zo ontzettend van.  


Echte celebrities.. ontmoeten.
En wandelen.....

Warm...



Totale gekte. Nooit gedacht dat ik er ooit nog een keer zou komen.
Het was één groot deja vu Las Vegas. 
Ik zag de jongens zo zitten in de attractie hoog in de Stratosfeer.



Het geeft het echt niet goed weer. Maar echt eenmalig. Detail dit is niet echt in de buitenlucht!


Oepsie effe een hoedje over de 600 dollar. En wij maar lachen we hadden totaal niet in de gaten dat die hoeden zo duur waren:)

Uit In Las Vegas


Het was de bedoeling dat we onze reis terug zouden verdienen
Karen:):) not


By By Amerika
Het was top.
En dan heb ik nog niet eens foto's van de koffer puinhoop laten zien (inhoud). We moesten allemaal onze koffers open maken bij de douane. We stonden allemaal naast elkaar in de rij, was ook erg verdacht die vierkante pakketjes op het scanscherm. En de koffer dicht maken mochten we daarna zelf doen. Tja het was namelijk hermetisch in de koffers gepropt. ieeeehhhh. geen sinecure om net te doen of het allemaal niet zwaar was. Maar we kunnen weer even vooruit.:)